Soyo suwe (Suwe)
Soyo nelongso rasane
Atiku kangen, kangenku marang kowe
Nanging pancen (Pancen)
Pancen wis dadi nasibe
Durung biso sesandingan, sesandingan karo kowe
Aku lungo nang monco, golek makaryo
Nggo sangu ning urip, aku lan kowe
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jero ning ati
Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Arume kembang, mekar ing wayah sore
Arum ambune, isih biso tak rasakne
Nanging, nanging, nanging arum arume rambutmu
Amung biso tak bayangne, mergo kowe ra ning kene
Arume kembang, mekar ing wayah wengi
Dadi tombo kangenku, jro ning ati
Kembangku ayu, lilakno lungoku
Aku ra bakal lali, marang janji sing ketali
Ning simpang limo iki, sing nyekseni sumpahing ati
Janjiku mengko mesti tak tepati
Entenono aku neng simpang limo
